De zoutmijnen van Calpe bestaan uit een diepte gevuld met aanslibsels uit het kwartaire tijdperk. De positie van de rots van de Ifach is een bepalende factor voor de vorming van deze interessante vochtige zone.
Het is een strandmeer, van tombolische oorsprong ontstaan uit de vorming van een dubbele zandbank .
In de zandbank van het gebied van de baai van Calpe verschijnen de uitgegraven poelen van de viskwekerijen van “Banos de la Reina”.
Het zout was een product van eerste behoefte om de eetwaren te bewaren. Calp gebruikte het voor de verhandeling van de vis. Het was duidelijk dat de exploitatie van de zoutmijn van Calpe een zeer oude oorsprong had. In de romeinse tijd vulde de productie zich aan met de viskwekerij, en bekwam haar maximum exploitatie in de II de eeuw. Door de jaren heen waren de salinas een grote belangrijkheid in de geschiedenis, Er werden 40 gemeenten bevoorraad. Op het einde van de XVIII eeuw bleek duidelijk een achteruitgang en uitte zich in een haard van infecties dat koorts onder de bevolking bracht. Nadien kwamen diverse pogingen om de salinas weer rendabel te maken.Het was Vicente Buigues, bekend als “Ti Margui” die de exploitatie en werkzaamheden van salinas weer op gang bracht dit tot einde de jaren 80. In 1993 werden de zout ontginningswerken tot zee-land-zone verklaard.
Momenteel kan men diverse vogels bewonderen, zoals de flamingo, één van de meest opvallende. Ook bemerkt men een eigen plantengroei die zich in dit ecosysteem ontwikkeld heeft.
Er is een pad aangepast voor vogels kijken, gemakkelijk toegankelijk en semi-circulair
